Etappe 10: de Westkust, Abel Tasman NP en Blenheim

Donderdag 15 september
Na aankoop van onze nieuwe lens, de Canon FS 18-200 IS (zie vorige blog), verlaten we Wanaka, richting de Fox en Frans Jozef gletsjers. We rijden eerst langs prachtige bergen en de grote meren van Wanaka en Haewea. Het wordt steeds groener als we richting de Haast bergpas rijden en onderweg stoppen we uiteraard voor foto’s. Gelukkig gaat het met de knie van Corné weer een stuk beter en kunnen we wandelen naar de bekende “Blue pools”. Ze blijken echter meer groen dan blauw te zijn en in het voorjaar worden ze pas weer azuurblauw, door de aanvoer van vers gletsjerwater. Als we de bergen achter ons laten, komen we in halftropisch bos terecht en zien we de zee weer eens.

Na onze lunch in het plaatsje Haast gaat onze weg door bossen en soms langs de zee naar het noorden. Als we eind van de middag bij de Fox gletsjer aankomen, rijden we direct naar het 1e uitzichtpunt, echter te ver van de gletsjer voor leuke foto’s. We rijden ook langs Lake Matheson, bekend van de spiegelingen in het water, maar omdat het redelijk waait heeft stoppen geen zin en we rijden maar direct door naar Franz Josef. Hier is de 2e gletsjer en volgens vele is deze mooier, maar wij wagen ons niet aan uitspraken ;-). We zoeken zelf een motel , want vreemd genoeg kon het VVV ons hier niet helpen. Geen probleem, we rijden een rondje, checken wat prijzen en al snel checken we in bij een leuk motel (stond ook hoog aangeschreven op tripadvisor).

We boeken alvast een halve dagtocht op de gletsjer, alleen voor Estel, want dit is echt nog “too much” voor de knie van Corné. Ook nemen we een optie op een lange helikoptervlucht naar Mount Cook en de gletsjers voor de volgende dag. Dit is wel de duurste, maar ook echt de mooiste optie. We lunchen bij een grote sportbar, terwijl op schermen om ons heen een wedstrijd van de Rugby World Cup te zien is, erg gezellig. De menukaart biedt belachelijk veel keuze, en het is ook nog lekker.


Vrijdag 16 september
We genieten weer eens van zelfgemaakt ontbijt op de kamer en gaan vervolgens op tijd de deur uit, want Estel start om 8.45 uur met haar ½ dagtocht op de gletsjer. Als Corné haar heeft afgezet, gaat hij alleen naar de voet van de gletsjer. Helaas ligt de gletsjer half om de bocht en is de wandeling nog net even te uitdagend. Dus maar plaatjes van de omgeving geschoten en terug in het motel met een boekje het bubbelbad ingedoken :).
Bij het kantoor van de gletsjerwandeling, leent Estel wollen sokken en hoge hikingboots (zijn verplicht). Na een busrit van een kleine 10 minuten komen we aan bij de gletsjer, waar een stevige wandeling naar de voet van de gletsjer start, allereerst een stuk door het bos. Als we vervolgens bij de vlakte aankomen, waar eens de gletsjer heeft gelegen, wordt onze groep opgesplitst in een langzame en snelle groep. Hoewel Estel van plan is veel plaatjes te schieten, kan ze geen nee zeggen tegen een uitdagendere gletsjertocht met de snelle groep. We lopen in een snel wandeltempo naar een berg van kleine steentjes aan de voet van de gletsjer. Het kost de groep 15 minuten om deze berg te beklimmen, waarna we uitleg krijgen over het onderbinden van de stijgijzers. Estel heeft in Zuid-Amerika al een keer over een gletsjer gelopen en weet dus hoe deze stijgijzers werken. Vele anderen echter niet, wat komische situaties heeft opgeleverd, zoals het (werkelijk waar) andersom aandoen van de stijgijzers, waardoor de punten in je schoenzolen prikken of mensen die als Bambi over het ijs lopen.... geweldig! :) De wandeling over de gletsjer was zeker avontuurlijk te noemen en ook het mooie weer hielp mee. Steile afdalingen en beklimmingen , kruipen door nauwe ijsspleten en Estel is zelfs door een gletsjertunnel gegleden alsof het een glijbaan was!

Als Estel kort na de middag weer terug is en we onze lunch op hebben, lopen we samen naar het helibedrijf. Als we er bijna zijn, zien we al letterlijk donkere wolken samentrekken boven ons hoofd. Het is dan ook geen verrassing als we horen dat het vanmiddag niet gaat lukken. We spreken af om het morgenochtend nog een keer te proberen. We hebben nu wel lekker de tijd om naar de “Glacier hot pools” te gaan, thermale baden van verschillende temperaturen, gevuld met gletsjerwater. Estel mag gratis binnen (zat bij de gletsjertochtprijs inbegrepen) en voor Corné was er korting via ons motel. Zo komen wij Hollanders toch weer mooi voor weinig binnen ;-). De rest van de middag dobberen we dus lekker in de rustige baden.
Ons diner bestaat uit zelfgebakken pannekoeken en ’s avonds kijken we een DVD. Veel motels hier hebben een grote collectie gratis te lenen DVD’s. Helaas hebben we nog steeds geen Lord of the Rings gevonden ;-).


Zaterdag 17 september
We starten weer eens met de auto inpakken en ontbijten bij de sportbar, want ook voor het ontbijt is dat “the place to be” . De bedoeling was om om 9 uur de helikoptervlucht te doen, echter de bewolking en wind gooien weer roet in het eten. We kunnen wel kiezen voor een kortere vlucht, maar die bevalt ons niet zo en dat doen we dus maar niet. Helaas dus geen mooie vlucht . We vertrekken noordwaarts langs de kust en we rijden door een gebied waar vroeger veel goud gevonden werd, maar nu zijn daarvan vooral spookstadjes over. Onderweg stoppen we nog in Hokitika, waar veel winkels artikelen met groene edelstenen erin verkopen. Na de lunch rijden we weer verder, over bergen en door bossen richting Greymouth.

Na Greymouth word de kust ruig en rotsachtigen we rijden over een van de mooiste kustwegen ter wereld (wordt gezegd), een weg met veel bochten en uitzichtpunten. Na enige tijd komen we aan in Punakaiki, bekend vanwege de “Pancake rocks” en de “Blowholes”. De foto’s zeggen meer dan duizend woorden; maar ter aanvulling, bij hoog tij persen de golven zich door de rotsen en vormen ze fonteinen van bruisend water. Erg mooi en we zijn hier dan ook lekker lang gebleven. Aan het eind van de middag rijden we Westport in en checken we in bij een motel. Daarna gaan we meteen weer weg, want een paar kilometer verderop is een zeerobben kolonie te bewonderen, erg leuk!

Terug in het motel zoeken we een leuk restaurant uit om te gaan eten. Maar deze is helaas gesloten en bij onze 2e keuze is, voor het eerst deze vakantie geen tafel vrij. Ook bij de volgende eettent is het vol en is er een best lange wachttijd. Kennelijk zijn de betere restaurants (de rest valt namelijk erg tegen) populair op zaterdag :). We besluiten toch maar te wachten en met een drankje voor onze neus kijken we naar rugby.


Zondag 18 september
Op weg naar Abel Tasman NP, eten we ons ontbijt uit de supermarkt al rijdend op. Een groot deel van de route voert langs de Buller rivier, met veel bergen en oneindige naaldbossen. We nemen halverwege de rit een zijweg naar Nelson Lakes NP voor een geweldig uitzicht op een van de meren hier. We zijn de enige en dat hebben we geweten ook. Het duurt namelijk niet lang of we worden belaagd en gebeten door een grote zwerm zandvliegen. We hebben tot nu toe ook nog weinig last gehad en hebben dan ook geen Deet opgedaan. Er zat weinig anders op dan even later snel de auto invluchten :).

Als we verder rijden, stoppen we op een mooi uitzichtpunt over een enorme vallei vol met naaldbos, alleen kansloos voor foto’s vanwege de vele bewolking. We arriveren ‘s middags in Motueka,vlak bij Abel Tasman NP en gaan (inmiddels onze vaste gewoonte) langs bij het VVV. We worden daar weer geholpen aan een goed motel voor 2 nachten en ook boeken we een dagtrip naar Abel Tasman NP voor de volgende dag, de “Ab Fab Reserve Paddle & Walk”. Dit is een combinatie van kanoën en wandelen.

Als we zijn ingecheckt, gaat Estel 12 km hardlopen als voorbereiding voor de bruggenloop in december. Gelukkig kun je hier op leuke plaatsen lopen, bijvoorbeeld langs het strand. Ook dit motel heeft weer DVD’s en jawel ..... ook Lord of the Rings :). Nadat we hebben gegeten bij een prima Pizzeria met Motown thema, brengen we de avond dus lekker op bed door met 3 uur LotR deel 1 :).


Maandag 19 september
Als we ons ontbijt op hebben, vertrekken we richting het plaatsje Marahau, de poort naar Abel Tasman NP. Na een halfuur rijden komen we aan op de plek waar we de kano-organisatie zullen ontmoeten, een zandbank direct bij binnenkomst van het dorp. Erg precies was deze info niet, maar we hebben de plek al snel gevonden, omdat daar een aantal fel-gele kanos liggen. Van onze begeleider horen we de veiligheidsprocedures, waarna we de reddingsvesten, waterdichte kanojassen en bijbehorend spatdek aantrekken. Inmiddels is er een tractor gearriveerd met onze watertax die op een oplegger staat. We stappen in de boot (die dus nog op de aanhanger ligt), waarna de kanos achterop de boot worden gebonden. De tracktor brengt ons met boot en al een heel eind (het was duidelijk eb) het strand op, om ons in een vraargeul los te laten.
Na een tochtje in de snelle maar geluidsarme (prima voor de beestjes dus) boot van 15 minuten trekken we onze schoenen uit, ritsen we onze broek af en springen in het kniehoge water om het strand op te lopen. Door het grote tijverschil en omdat het een nationale park is, hebben ze hier geen aanlegsteigers. Wij beginnen met het insmeren met Deet en gelukkig maar, want de zandvliegen hebben ons snel gevonden. We zijn in totaal met een groep van 5 personen met een gids. We stoppen alle spullen in de droogluiken van de kano en gaan de zee op. Het is eerst even wennen om in een 2 persoons kano met stuur (voetpedalen) te kanoën. We gaan eerst naar Tonga island waar een grote zeerobbenkolonie is. We zien tientallen zeerobben, waarvan een groot aantal kleintjes en sommige zwemmen in de buurt van de kano rond. De zee is hier mintgroen, helder en met de zonreflectie geweldig mooi. We kanoën in totaal zo’n 2 uur langs de kust, waar we naast mooie rotspartijen, nog meer zeerobben, zeemeeuwen en zelfs 2 blauwe pinguins zien! Gedurende de kanotocht begint het wat te regenen, maar door onze uitrusting, merken we daar weinig van.

Aangekomen bij de lunchplek in een leuke en stille baai, stappen we in het koude water om de kano het droge op te trekken. Na het eten van een broodje, maken we snel onze voeten schoon en droog en trekken we onze schoenen aan. Er wacht ons nog namelijk nog een stevige wandeltocht van 2 tot 2 ½ uur naar de plaats waar de watertaxi ons over ruim 2 ½ uur oppikt. We doen de wandeling zonder anderen in de buurt en genieten van de eerste lange wandeling, na Corné zijn valpartij ruim een week geleden. De wandeling is bestempeld als makkelijk, maar wij ervaren hem toch echt als medium zwaar, met steile stukken bergop en bergaf. De omgeving is wel prachtig en vooral de uitzichten op de diverse baaien zijn erg mooi. Als we door de watertaxi weer bij onze auto zijn afgezet, rijden we terug naar het motel.

Met boekjes en drinken duiken we het bad in, om er pas veel later weer uit te komen. We kijken ’s avonds Lord of the Rings deel 2, met McDonalds op schoot ;-).


Dinsdag 20 september
We verlaten Motueka na het ontbijt en rijden richting Nelson. Estel zou vandaag gaan deltavliegen, maar het weer is opnieuw spelbreker. Er wordt niet gevlogen, vanwege teveel wind. Als troost duiken we het centrum van Nelson in, voor een bezoek aan vooral outdoorwinkels ;-). Tussendoor zien we ook nog een openingsceremonie in de stad voor de rugby wedstrijd van vanavond tussen Italië en Rusland. Erg leuk om te zien, vooral vanwege de massale “Haka” (traditionele dans). We bezoeken ook nog een bijzondere juwelier, namelijk de maker van de ring(en) uit Lord of the Rings. Er moet ook gegeten worden uiteraard, maar dat is hier geen enkel probleem ;-). Het lukt ons helaas alleen niet om een plekje op het terras in de zon te vinden, maar het eten is top.

’s Middags rijden we door bergen, bossen en langs een stuk van de Marlborough Sounds. Uiteraard maken we diverse stops voor we aankomen in Blenheim, bekend vanwege de vele wijn die hier vandaan komt. We blijven hier weer 2 nachten, voor we donderdag met de ferry naar het Noorder eiland gaan. ’s Avonds belanden we bij een goede Italiaan, met heerlijke pasta :).


Woensdag 21 september
Voor de verandering hebben we vanochtend lekker uitgeslapen en lang in het bubbelbad gelegen. We gaan eerst richting het centrum om nog wat te winkelen, alleen valt het aanbod een beetje tegen. Voor kleren (behalve outdoor) moet je hier niet zijn, want ze lopen of jaren achter, of ze hebben écht een andere smaak ;-).

De rest van de dag staat grotendeels in het teken van wijn. We bezoeken als eerste een wijnhuis, waar je ook kunt lunchen. Daarna is het tijd voor het echte werk en bezoeken we de 1e wijnkelder (Hunter’s). Nou ja, wijnkelder.... meer een winkel waar kunt proeven. Estel kijkt vooral rond en maakt foto’s, want met wijn maak je haar niet gelukkig. Om dit te compenseren is de volgende stop bij een grote teler van ...... aardbeien :). Het is rustig en de eigenaresse heeft alle tijd voor een rondleiding door het bedrijf. Na het proeven van diverse aardbeien, zo van de plant, wordt er even flink ingeslagen voor onderweg en op de kamer ;-). De rest van de middag bezoeken we de wijnhuizen van Fromm, Wither Hills en de net geopende locatie van Brancott’s (was Montana). Deze laatste ligt op een heuvel met uitzicht over de wijnvelden, echt een fantastische plek om wijn te proeven. Na het proeven van veel verschillende wijnen, waarvan wel teveel witte naar Corné zijn smaak, was het tijd om richting het motel te gaan.
We zijn de deur niet meer uitgegaan, maar hebben weer eens makkelijke noodles op en genoten van een DVD op de kamer.


Donderdag 22 september
Na het ontbijt is het tijd om in te pakken. Dit kost wat meer tijd vandaag, want we moeten de auto leeg maken en alles in onze tassen zien te krijgen. We varen namelijk vanmorgen met de ferry over naar Wellington, op het noorder eiland. Als we in Picton aankomen, tanken we de auto vol en leveren hem in bij Hertz. Dit verloopt lekker vlot en ook het inchecken bij de ferry gaat snel. De man bij de bagagebalie keek niet eens vreemd op van onze koelbox, die we bij hem incheckten (naast onze 2 grote tassen) :).
We stappen even later de ferry op, voor het vervolg van onze reis door Nieuw Zeeland, op het noordereiland! De 3 ½ uur durende overtocht biedt ook mooi de kans om de laatste hand aan dit verslag te leggen ;-).


Groetjes vanaf de Ferry Picton – Wellington!


Wildife meter voor Nieuw-Zeeland (* is gewijzigd t.o.v. vorige blog):
Albatrossen: 10
Potvissen: 2
Zeerobben: 99* (ongeveer ;-)
Zeeleeuwen: 7
Geeloog pinguins: 4
Kuifpinguins: 2
Blauwe pinguins: 3*
Kea’s (soort kakatoe): 3