Etappe 13: Paradise in de stille zuidzee

Bula! (Fiji voor hallo/welkom enz)

Dinsdag 4 oktober
Na een vlotte vlucht van Auckland naar Nadi met Air Pacific, zijn we dan toch echt in Fiji, gevoelsmatig (en praktisch) echt de andere kant van de wereld. De afhandeling bij de douane gaat vlot, ondanks de 4 verschillende formulieren die je moet invullen in het vliegtuig :). We krijgen een traditioneel Fiji welkom met een krans van schelpen en als we onze vouchers hebben opgehaald bij de lokale reisagent, stappen we in de shuttlebus van het hotel.

Bij aankomst bij het Hotel Mercure (ja, die heb je ook hier ;-), krijgen we een fles champagne en fruit aangeboden die kennelijk bij ons pakket horen. Het wordt al donker en we zijn best moe van het reizen, dus we kiezen voor eten in het hotel. Gelukkig was dat echt super lekker, ze doen de naam Rakete (rode peper) wel eer aan. Verder hebben we niets meer gedaan.

Woensdag 5 oktober
Na het ontbijt gaan we luieren bij het zwembad, want we vliegen pas na de lunch. Estel gaat met de taxibus nog even de stad in en beland bij de Ugg factory store. Ja, deze Australische laarzen worden gemaakt in Fiji :). Je kunt er goedkoop laarzen kopen, maar ook laarzen met je eigen kleuren en ontwerp laten maken.... en ze zijn 2 uur later al klaar! Dus snel even terug om bij het zwembad te liggen en hop, met de taxi (kost bijna niets hier) terug om te kijken naar het maken van je eigen laarzen.

Daarna is het tijd om de koffers om te pakken, er mag namelijk maar 15 kg per persoon mee naar Taveuni. We hebben hiervoor de reishoes van Estella’s backpack bij ons, waar we alle overbaggage inproppen. Dit blijft hier in het hotel, waar we over een week toch terugkomen. Na een korte rit met de bus van het hotel, arriveren we op het vliegveld. Bij de balie van Sun Pacific moeten we ook de handbagage wegen en ook wij moeten op de weegschaal (lekker na 10 weken vakantie ;-). Helaas heeft de vlucht vertraging door technisch probleem en ondertussen plenst het echt enorm. Een uur te laat stappen we dan toch in. We hebben best veel ruimte en zitten op de achterste rij in een verder klein vliegtuig (19 stoelen). Tijdens de vlucht komt er langs de deurrubbers condenswater binnendruppelen :), maar dat nemen we met het uitzicht op alle kleine eilanden en riffen maar voor lief. Na een vlucht van een kleine anderhalf uur komen we aan op een mini vliegveldje, waar de baggageband bestaat uit een hek met een gat erin en je nog geen 50 meter moet lopen van het vliegtuig naar je auto :).

Na een rit van uurtje (waarvan ¾ over een grindweg) komen we aan bij het resort, echt in de “middle of nowhere”. Helaas is het al donker en dus krijgen nog geen indruk van het resort en de omgeving. Als welkom krijgen we direct een heerlijke voetmassage, een drankje (kokosnoot) en een schaaltje vers fruit. Grappig .... ze hebben doorgekregen dat we “newly weds” (prettig dat ze verkeerd zijn geinformeerd) zijn en dus hebben we allerlei extra’s :). Als we rondkijken in de, overigens prachtige, kamer komen we er alleen wel achter dat we het verkeerde type kamer hebben gekregen. De eigenaresse/manager zegt dat dit enige was die beschikbaar was toen we boekten en dat fout bij lokale agent moet liggen. Ze vind het erg vervelend en we kunnen waarschijnlijk overmorgen naar de juiste kamer, maar nu is alles vol . We gaan eten in het restaurant en gaan vroeg slapen, benieuwd hoe alles er in daglicht uitziet.

Donderdag 6 oktober
We zijn al vroeg op, nadat we regelmatig wakker werden van of het kraakbed of de overijverige haan. We kleden snel aan en gaan ontbijten. Het restaurant is meer een overdekt terras, en je kunt ook bij het zwembad eten of op het andere terras, vlakbij zee. Dat is helemaal leuk dus. En ook grappig, maar even wennen is dat je bij het ontbijt al je lunch moet uitkiezen, en bij de lunch je diner. We zien bij daglicht dat de omgeving en het resort echt zo zijn, zoals je je de stille Zuidzee voorstelt. Grote en kleine eilanden met groene bergen, rotsen en witte stranden en de zee is groenblaauw. Het zwembad lig t op rand van de rotsen met uitzicht over de Pacific. De naam Paradise voor het resort is dus niet erg vergezocht ;-).

Als we op het bord bij de duikschool de woorden “Great White Wall” en “7 oktober” zien staan, gaan we voor het zwemmen en zonnen, maar snel eerst het duiken regelen. Dit is namelijk een duiksite uit de wereldwijde top 10 :) en wellicht is dit onze enige kans dus om daar heen te gaan. De duikschool blijkt supergoede apparatuur te hebben, dus dat is alvast mooi. Alleen moet je hier niet heengaan om goedkoop te duiken ;-). Voor de lunch nemen we ook een kijkje in de andere kamer, nou ja kamer.... het is een tropisch huisje met woonkamer, slaapkamer,complete badkamer binnen én een badkamer buiten ommuurd door lavastenen, met douche en bubbelbad. Als we ter compensatie ook beide nog een extra gratis massage van een uur krijgen aangeboden (later deze week) zijn we snel overtuigd. Dat is dus ook geregeld.... ;-). De middag begint met nog meer luieren en snorkelen. Hierna is het tijd voor een ½ uur massage, onderdeel van ons “newly wed pakket” :). Estel volgt daarna een leuke “cursus” over kokosnoten, dus hoe ze open te maken en wat ze er hier allemaal mee doen.

Het is vanavond Fiji avond, wat betekend dat al het eten wordt gekookt op hete rotsen, die worden verhit door een groot vuur eroverheen. Als de stenen heet genoeg zijn, maken ze de vlammen uit en gaat het eten erop in palm- en bananenbladen en tot slot wordt alles afgedekt met grote bladen. Na een uur is alles klaar en gaan we met alle gasten aan grote tafels. Daar maken we kennis met 2 stellen, een stel 40-ers uit Australië en een echtpaar van in de 50 uit de VS. Vooral de laatste 2, Chris en Janice zijn erg gezellig. Na al het eten, is het tijd voor een typisch Fijiaans gebruik, Kava drinken. Dit doe je door met een groep in een kring op de grond te zitten rond een schaal vol Kava en dan om en om uit een kommetje te drinken Nou schijn je van dit rare, lichtbruine drankje high te kunnen worden, maar wij vonden het zo vies, dat we na 4 rondjes het bed op gingen zoeken ;-).

Vrijdag 7 oktober
Het bed kraakt en piept weer en ook de haan is er weer vanaf 4.30 uur. Het is dus geen probleem om vroeg op te staan en onze spullen in te pakken voor de verhuizing naar ons nieuwe onderkomen. We moeten ook vroeg ontbijten, want we gaan duiken.

Als we onze wetsuit en schoenen (voor de flippers) aan hebben getrokken, stappen we op de boot, waar alle overige apparatuur al netjes klaarstaat. We gaan vanmorgen duiken met groep van 10 personen en het is een half uurtje varen naar het Rainbow reef, waar de Great White Wall te vinden is. De site bestaat uit een steile wand (vandaar de naam) tot over 100 meter diep, helemaal bedekt met mooie zachte witte koralen. Ondanks dat we moeten wennen aan het duikmateriaal is de duik erg gaaf. Vooral ook omdat we door 3 korte tunnels heen zijn gedoken, waarbij Estel nog een vrouw (in haar woorden stomme doos) achterop kreeg, terwijl ze door een redelijk nauwe doorgang zwom. Na de 1e duik varen we naar een strand met mooi wit zand met palmbomen. Estel gaat naar het toilet en daar raakt ze opgesloten. Na een minuut of 10 komt een local haar redden en vindt ze Corné doodleuk aan een drankje. Tsja, de mannen dachten: “er zal wel ergens een winkeltje op dit eiland zitten”..... en bedankt :).

Tijdens de 2e duik, zijn we meer gewend aan het materiaal en is het super relax duiken. Het zicht is erg goed en er is onder andere veel mooi koraal en pantoffelslakjes, de favoriet van Estel. Na de duik varen we met de boot terug naar het resort, waar we na het omkleden direct aanvallen op de lunch. De middag bestaat weer eens uit zwemmen, zonnen en relaxen met een boek. We zijn ook in de nieuwe kamer ingetrokken en eindigen de middag in onze jacuzzi in de buiten badkamer. Oh ja, en we hebben ook nog steeds zeezicht vanuit de kamer :).

Voor het avondeten hebben we de nachtduik uitgezwaaid en na het eten nog wat gekletst met Chris en Janice.

Zaterdag 8 oktober
Vandaag kiezen we vooral voor rust , want na ruim 70 reisdagen hebben we daar best behoefte aan. Het helpt dat we na de eerste dagen er ook wel achter zijn gekomen dat de mensen hier de benen uit hun lijf lopen voor je. Er kunnen maximaal 28 gasten verblijven in het resort en er is gemiddeld ongeveer evenveel personeel aanwezig. Niet raar dus dat niet alleen de huisjes, maar ook de tuin, dagelijks bijgehouden worden:).

Tussen het gebruikelijke lezen, zwemmen en zonnen door hebben we nog wel een paar leuke dingen gedaan. Ze hebben bij het resort een terras waarvan ze de vissen brood voeren, maar wij vonden het veel leuker om brood mee te nemen met het snorkelen. Om het ecologisch een beetje netjes te houden hebben we dit wel op de vaste voerplek gedaan, waar op een gegeven moment een paar honderd vissen om ons heen zwommen. Leuke plaatjes kunnen schieten dus onderwater ;-). Daarna was het al snel tijd voor de aangeboden massage van een uur, dit keer tegelijk. Hoewel het best lekker was, kan het lang niet tippen aan eerdere massages die we hebben gehad op andere plekken. Dus we zijn voor hier wel even klaar met de massages.

Het was de bedoeling om ’s avond samen van een romantisch 4 gangen diner te genieten op het gras bij de zee ( dat mag 1x tijdens je verblijf), want vandaag zijn we 12 ½ jaar samen (:)). Dit schuiven we echter door naar morgen, want er is vanavond Indische avond en dus schuift iedereen gezellig aan één lange tafel. Het is weer erg gezellig met onze Amerikaanse vakantievrienden en ook het eten is erg lekker.

Zondag 9 oktober
We staan weer op tijd op, want we moeten .... ehm mogen vandaag weer duiken. Eigenlijk staan we elke dag op tijd op, want we zijn toch wakker :). Vandaag gaan we naar een heel ander rif,Vuna Reef, op de zuidpunt van Taveuni. De eerste duik is op Fish Factory, een plek met enorm veel vis en weer veel prachtige koralen. Ook zien we er ongebruikelijk veel schildpadden, wel een stuk of 6, een aantal wittip rifhaaien en er komen ook 2 grote blawe tonijnen langs op hoge snelheid. Erg mooie duik dus! Omdat we dichtbij het resort zijn, varen we daarheen terug voor een pauze tussen de duiken. Na de pauze varen we naar een andere duikplek, waar we echt een heerlijke stromingsduik hebben. Niets doen dus en lekker langs het koraal en mooie vissen dobberen.

Als we terugkomen is het helaas bewolkt en als we aanschuiven voor de lunch, samen met Chris en Janice, begint het te plenzen. We doen het daarom maar rustig aan met eten en nemen nog koffie na. Als het dan nog steeds regent gaan we naar de kamer om wat te lezen en in bad te duiken :). Corné trotseert de regen en wind nog even voor een duik in het zwembad, wel apart in de stromende regen.

Ons romantische etentje kan vanwege de vele regen niet buiten plaats vinden, maar daar hebben ze een prima oplossing voor: de spa wordt leeggehaald en daar wordt 1 tafel in gedekt, en we zitten nog steeds direct aan de waterrand. We hebben ook zo ongeveer privé bediening, want het is telkens ver lopen voor haar naar de keuken en bar :). Als we na de 4 gangen echt propvol zitten, komt het personeel met een taart in hartvorm en muziek.... erg leuk hoor, maar we kunnen niet meer dan een klein puntje op. De rest hebben we uitgedeeld aan de aanwezige medewerkers, erg leuk!

Maandag 10 oktober
We splitsen ons op vanmorgen, want Corné gaat nog een ochtendje duiken en Estel hoeft niet meer zo nodig. Gelukkig is er een goede buddy ter vervanging, Chris duikt namelijk ook steeds met ons mee en zijn buddy is naar huis. Vandaag steken we de Somosomo straat weer over naar het Rainbow rif, waar we eerst een stromingsduik maken. Ook nu weer boven een steile koraalwand die tot een meter of 70 doorloopt. Er is van alles te zien en we hoeven niet te zwemmen ;-) vanwege de harde stroming. Naast wittip rifhaaien komen we ook 2 grijze rifhaaien tegen, en die zijn toch echt wel een flink maatje groter (meter of 3). Erg leuk! Als we omhooggaan en op 5 meter de verplichte stop maken, komt er een masker met snorkel voorbij, op weg naar de bodem. Chris weet hem op een meter of 20 diepte te onderscheppen, en maakt de Amerikaanse meid die hem was verloren, erg gelukkig :). Na de stop op hetzelfde strand als vrijdag, maken we nog een leuke 2e duik, ook weer met een beetje stroming, dus we hoeven niet veel te doen.

Estel gaat nadat Corné is vertrokken om te gaan duiken, met Janice zeekajakken. Weer even terug in de rol van docent omdat Janice nog nooit had gekanoed en een waardeloze motoriek heeft;-). Al met al lekker langs de rotskliffen gekanoed en bruin gebakken. Als we later met zijn vieren aan het lunchen zijn, gaat het weer gieten, dus dat betekent weer lang tafelen. Estel heeft de afgelopen dagen nogal wat foto’s van bloemen gemaakt rondom het resort en omdat de eigenaresse deze graag wil hebben, hebben we dat ook maar direct geregeld. Verder dan even zwemmen en in bad komen we ’s middags weer niet ;-).

’s Avonds is het Europese thema avond, maar dat had ook Italiaanse avond kunnen heten (maar de lasagna was wel erg lekker) :).

Dinsdag 11 oktober
’s Nachts worden we wakker van een klein tropisch stormpje, die na een uurtje of 2-3 gaat liggen. Als we wakker worden liggen er van een aantal daken wat takken (dakbedekking) af en de tuinmannen en –vrouwen hebben dus een drukke ochtend ;-). Vandaag is het alweer afgelopen met ons verblijf in Paradise .... maar gelukkig vliegen we pas eind van de middag en hoeven we ook pas bij vertrek ons huisje uit. Ook is het erg lekker weer, dus we gaan nog een keer snorkelen voor we onze spullen inleveren. En tussen het inpakken door, pikken we ook nog een paar zonnestralen mee aan het zwembad.

Na de lunch is het check-out tijd en ook Chris en Janice vertrekken vandaag. De eigenaars hadden bedacht dat we, in plaats van met de auto, ook met de boot (van de duikschool) richting het vliegveld kunnen. Het is mooi weer dus wat later varen we langs de kust en het uitzicht is erg mooi. Door de wind van de afgelopen nacht zijn er alleen op sommige plaatsen wel hoge golven, maar daar kunnen we inmiddels wel tegen :). Als we het laatste stukje met de jeep hebben afgelegd, komen we weer aan op het piepkleine vliegveld. Aangezien Chris ook 2 meter is, vraagt de medewerker van Pacific Sun zich zichtbaar bezorgd af, hoe dat toch allemaal moet, met die lange mensen in dat kleine toestel :). De mannen dus maar achterin geplaatst, en Estel zit er een rij voor. We vertrekken dit keer niet te laat, maar bijna een half uur te vroeg (!!) en zijn dus erg lekker op tijd in Nadi. Daar nemen we afscheid van elkaar en gaan wij naar het Mercure.

Hier ligt onze overbaggage in opslag, dus ’s avonds hebben we een flinke klus om alles weer over te pakken. Na het eten in het hotel, lezen we nog wat voordat het licht op tijd uitgaat, morgen gaat de wekker namelijk echt vroeg.

Woensdag 12 oktober
Als de wekker gaat om 5.15 uur zijn we zelfs al half wakker, onze interne klok is ergens deze vakantie ontspoord ;-). We vliegen om 9 uur naar Sydney en vertrekken tegen 6 uur met het busje van het hotel richting vliegveld. De rest van de passagiers ligt nog te slapen kennelijk, want het is erg rustig en we kunnen nog nooduitgangplekken scoren, dus dat is weer lekker :). We hebben alle tijd om op het vliegveld te ontbijten en winkelen. Eenmaal in het vliegtuig, komt er een eind aan onze tijd in de tropen en staat de laatste vakantieweek voor de deur.....

We gaan 4 dagen Sydney verkennen en eindigen onze reis daarna in Hong Kong, waar we 2 ½ dag zijn... en dan komen we maar weer eens richting Nederland :).

Ni sa moce! (tot ziens)