Etappe 5: Met de camper van Cairns naar Ayr

Dinsdag 16 augustus
Voor de verandering mochten we uitslapen ;-) maar waren we toch vroeg op om voor het vertrek vanuit Mareeba de spullen te pakken. Na een snel ontbijten zijn we naar Cairns gereden om onze 4wd in te ruilen voor een camper. We zijn nog even omgereden voor de Davies Creek falls die erg mooi was. Voor Cairns ook nog even gestopt bij een tankstation om te tanken en om met een brandslang de 4w drive afgespoten voor het inleveren. We hadden toestemming van de eigenaar gekregen, maar sommige Ozzies riepen ons toe dat dit een brandslang was on.. alsof wij dat niet wisten :).

Het was behoorlijk druk bij de autoverhuur, maar na een klein uur wachten, konden we onze camper inladen en meenemen. Wel even wat anders hoor, na de 4wd, zo’n hoge en dus windvangende en met minder pk gezegende camper. Onderweg hebben we een bruine (en waarschijnlijk dus) gevaarlijke slang op de weg zien liggen, die Corné maar direct heeft overreden ... oké, we zagen te laat dat er een slang lag . We hebben een curtain fig (wurgvijg boom), gezien die echt reuze groot is gegroeid en inmiddels ook de beide bomen waar hij omheengroeide, heeft vermoord. Op advies van de eigenaar van de lodge, zijn we aan het eind van de middag naar Petersons Creek in Yungaburra gereden, waar vaak vogelbekdieren (soort otter met een snavel) te zien zouden zijn. Na 5 minuten vergeefs wachten op de 1e plek, zijn we naar een ander uitkijkpunt gereden, in de hoop dat deze schuwe diertjes daar wel waren te vinden. Daar vertelde iemand ons, na ook alweer even gewacht te hebben, dat de vogelbekdieren er inderdaad dagelijks kwamen, maar naar verwachting pas een halfuur later te zien zouden zijn. Ze jagen namelijk vooral ‘s nachts. We besloten direct om af te wachten en al na iets van 3 minuten, werd ons wachten beloond! Het vogelbekdier kwam iedere 1-2 minuten voor zo’n 15 seconden boven water! Erg leuk en bijzonder om te zien.

Aangekomen op de camping bij het kratermeer Eacham Lake, probeerden we het gasstel in de camper aan de praat te krijgen. Dit werkte niet en ook de magnetron weigerde dienst, ondanks de stroomaansluiting van de camping. Op en top frustratie dus... Gelukkig had de camping een gezamelijke keuken, waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Na nog even gelezen te hebben, maar weer vroeg gaan slapen.


Woensdag 17 augustus
Vanochtend na het ontbijt, zijn we met de camper langs de campingeigenaar gereden in de hoop dat hij wist hoe zowel de gaspit, als de magnetron werkten. Wie weet deden wij iets verkeerd toch? En inderdaad, een gaspit werkt enkel wanneer je de gasfles opendraaid, maar sommige dingen werken hier Down Under andersom haha ;-). De magnetron kreeg hij echter ook niet aan de praat. Geen popcorn voor Estel dus deze vakantie, want een groot deel van de dag verknoeien aan terugrijden naar Cairns, voelden we ook niets voor .

We zijn opnieuw een aantal watervallen afgegaan, een prachtige route door heuvels, met daaraan de Millaa Millaa Falls, Zilli Falls en de Ellinjaa Falls. Allemaal ook watervallen waar je bij kan zwemmen als het weer er goed voor is, nu dus niet. Estel heeft er met de camera (F28; 1sec) foto’s gemaakt, waardoor de watervallen een zijden uitstraling hebben gekregen. Tijdens de jeepsafari in Mareeba heeft Estel daar uitleg over gekregen van een andere fotoverslaafde, ehm fotograaf ;-). We zijn daarna richting de kust en vervolgens het zuiden gereden en hebben onderweg genoten van het uitzicht en de afwisseling. Het ene moment rij je door een Frans landschap met glooiende heuvels waar je wijnranken op zou verwachten, maar waar hier vooral koeien op staan. Het andere moment ga je door het tropische bos met lianen, allerlei aparte bomen en moeten we uitkijken voor Causuarissen (gekleurde soort struisvogels). We hebben zelfs weer lekker gelunched op het strand bij Mission Beach:). Wat hebben we het zwaar!

Uiteraard hebben we weer de nodige boodschappen ingekocht, met ook veel lekkere dingen (Corné neemt wel een ideeënlijst mee voor AH ;-), zijn we richting de Wallaman Falls gereden. Deze waterval ligt hoog in de bergen en ligt bijna 50 km enkele reis van de doorgaande route af. Het werd wel spannend omdat dit een steile en bochtige weg was, deels gravelroad, en het 1 uur later donker zou zijn. In de schemer heb je veel meer kans op wild op de weg zoals kangaroos en dus op een aanrijding, maar gelukkig ging het allemaal prima. Onderweg hebben we weer een grote slang op de weg zien liggen, een aantal koeien die op of naast de weg stonden ontweken en het allerlaatste stuk erg veel moeite gehad met het behouden van zicht op de weg, door een super laagstaande zon.

Op de onbeheerde camping waar we staan hebben we lekker makkelijk noodles klaargemaakt en vervolgens de camper opnieuw ingericht. De boodschappen opgeruimd en ook de kleding weer opgeborgen die door de bochtige weg, de hele camper door was gevlogen :).


Donderdag 18 augustus
Vandaag in alle vroegte opgestaan en direct naar het uitkijkpunt van de Wallaman Falls gereden. We waren vroeg en dus was er nog niemand. Na iets van 40 minuten de hoogste waterval van Australie bekeken en gefotografeerd te hebben, zijn we doorgereden en na een rit van ca. anderhalf uur bij de Jurama Falls gestopt. De toegangsweg naar de waterval toe stond deels onderwater, maar met onze camper konden we deze stroompjes prima doorkruisen. We hebben een 3 km lange wandeling gemaakt naar het uitkijkpunt en onderweg nog parkrangers tegen gekomen die aan de wandelroute aan het pimpen waren met nieuwe trappen en tegels. Het was een wandeling met daarin een behoorlijke klim en deze bouwvakkers dienden alle materialen van cement tot tegels zelf mee omhoog te nemen?!? Respect!Onderaan deze waterval waren door rotsen zwembaden (zgn rockpools) gevormd. We zijn daar nog heen gelopen en Estel heeft heerlijk liggen poedelen in het water. Ook de natuurlijke douche, staan onder de waterval, was erg lekker.

We zijn in tegenstelling tot onze planning niet in Townsville gebleven. Het is een erg grote en drukke stad waar we beiden even geen behoefte aan hadden. Magnetic island met veel natuur en naar zeggen ook koala’s hebben we ook overgeslagen, vanwege het hoge commerciele gehalte en omdat wij overdag daar zouden rondwandelen en de koalabeertjes nachtdieren zijn. We zijn daarom doorgereden naar dorpje Ayr waar we een camping hebben opgezocht. Door het slapen in de camper, duiken, etc. heeft Estel behoorlijk last van haar rug gekregen. De rest van de dag hebben we dan ook rustig aan gedaan en we hebben de slaapplaats in de camper verbeterd door de matrassen van het reservebed, onder ons bed te stoppen voor extra dikte :).


Vrijdag 19 augustus
Vanmorgen uitgeslapen en rustig aan gedaan. Vandaag wordt een rustdag, we zijn er aan toe en ook de rug van Estel is nog allesbehalve goed. Na het ontbijt hebben we maar weer eens de was gedaan en vervolgens zijn we het stadje ingelopen. Estel is bij de dokter geweest en heeft als diagnose een overbelaste rug gekregen. Dus op naar de apotheek voor pillen voor haar rug, pillen om haar maag daar tegen te beschermen :) en pijnstillers voor het geval dat .... Na de lunch de eerste pillen genomen en het lijkt allemaal te helpen. Maar de keerzijde is dat ze een week (of twee, maar zolang gaat ze nooit volhouden :)) relatief rustig aan moet doen. Dus geen duik bij het Yungula wrak en ook even geen grote hikes . Gelukkig stond er voor de komende 4 dagen al een rustig programma gepland....

Verder vandaag shoppen en relaxen op de camping, we blijven hier nog een nachtje. En dan morgen richting Whitesundays voor een dag of 3 relaxen, strand, bijbruinen :) en mogelijk een excursie.

Groeten vanuit McDonalds in Ayr!
P.s. Wildlifemeter volgt volgend blog weer ;-)