Etappe 9: Fjordlands en de zuidelijke meren

Vrijdag 9 september 2011
We zijn vroeg opgestaan, want we hebben een drukke dag vandaag. We hebben een rit van een kleine 2 uur voor de boeg en moeten ons rond 11.30 uur melden voor de overnight cruise op de Doubtfull Sound. Na het ontbijt in onze B&B in Riverton zijn we dus direct op pad gegaan richting de Fjordlands, zodat er tijd is voor een paar leuke stops onderweg. De mooiste is het uitzicht op de enorme Te Waewae baai, met schilderachtige kliffen en enorme golfslag en op de achtergrond is het meest zuidelijke deel van Fjorlands N.P. zichtbaar.
Vanaf hier slingert de weg het binneland in, over heuvels en over rivieren, met links en rechts afwisselend weides en bossen. En overal en altijd zijn er bergen, die ook erg afwisselend en mooi zijn. Ondanks diverse fotostops zijn we ruim op tijd bij de haven van Manapouti, Pearl Harbor genaamd :). We hebben zelfs nog tijd voor een tosti als lunch. Om 12 uur gaan we aan boord van het eerste schip, dat ons over het grote Lake Manapouri naar de overkant brengt. Helaas is het erg bewolkt en regenachtig, dus valt het niet mee om dit indrukwekkende landschap vast te leggen. De reis gaat verder per bus over de 22 km lange Wilmot Pas, een gravelweg die ooit is aangelegd voor de bouw van de enorme Manapouri waterkrachtcentrale. De centrale is best uniek, omdat er geen dam voor is aangelegd, en het gelijknamige meer is nog net zo diep als voor de aanleg. Dat is pas ecostroom! Aan de andere kant van de bergpas ligt Deep Cove, het begin van de Doubtfull Sound. Hier ligt de Fjordland Navigator op ons te wachten.
Met deze mooie, grote driemaster gaan we een dag incl. overnachting doorbrengen op het water van de Sound (fjord). Na een uitleg van het reilen en zeilen aan boord en kunnen we onze hut inrichten. We hebben een quad room geboekt (minder luxe, maar veeeeeel goedkoper) en hoeven die met niemand te delen, want de boot is maar halfvol :). Van de ca 40 passagiers, zijn er trouwens 30 hoogbejaarden, een groep uit het bejaardenhuis van Invercargill, maar gelukkig zijn er ook nog een aantal jongere stellen aan boord :). De tocht over de Doubtfull Sound is ruim 40 km tot aan open zee en onderweg kunnen we zowel binnen als buiten verblijven. Ook hier is net bewolkt en regenachtig, maar dat is eerder regel dan uitzondering, in een gebied met gemiddeld meer dan 5.000 mm neerslag per jaar :). Het is dan ook niet verwonderlijk dat de steile hellingen van het fjord zo groen zijn als een tropisch regenwoud. Ondanks de neerslag is het genieten van de rotsen, al het groen en de soms besneeuwde bergtoppen. Ondertussen worden we ook nog verwend met een enorme brownie :), later gevolgd door heerlijke soep. Na een bezoek aan de zeemonding keren we en gaan we voor anker op een beschutte plek.
Daar klimt Estella in een kajak om met een groepje door het fjord te peddelen. Vanwege de opgelopen knieblessure (zie vorige blog), waar het gelukkig wel steeds beter mee gaat, kiest Corné voor een vaartocht vlak langs de kant met de grote rubberboot. Halverwege de tocht begint het weer te gieten, dus vandaar die droge kleding op de “wat mee te brengen” lijst ;-). In het fjord zien we pinguins en veel vogels, helaas geen zeerobben( i.v.m. het slechte weer moesten we eerder vandaag keren we voor we hun rots bereikten).

Na het douchen en omkleden ligt de boot op een beschutte ankerplaats en is het tijd voor een overheerlijk en uitgebreid warm en koud buffet. We eten met een gezellig stel dat in Mackay (Aus) woont, hij een Aussie en zij komt uit Denemarken. Na het toetje nemen we deel aan een presentatie over de natuur en geologie van deFjordlands, best interessant, maar wel een beetje lang :). Na een lange dag, besluiten we om vroeg het bed op te zoeken, een beetje aangemoedigd door de bejaarden die een soort jaren ’50 disco zijn begonnen op de piano ;-).


Zaterdag 10 september
De wekker gaat op tijd, voor een zonsopkomst in dit mooie natuurgebied. Maar we kunnen helaas rustig aandoen, want je raad het al...... het regent en is bewolkt . Dan maar uitgebreid ontbijten en vervolgens verder genieten van het landschap als de boot langzaam aan terugvaart. We gaan na een tijdje Hall Arm in, één van de mooiste en bekendste plekken in Doubtfull. Steile rotsen met overal watervallen, met in de verte ruige bergtoppen met sneeuw..... onbeschrijfelijk mooi! We kunnen hier ook proeven van water van een waterval. Gezuiverd door een lange reis over mos en door rotsen proeft het als mineraalwater. Een stukje verderop wordt de boot stilgelegd en gaan alle motoren enz uit en is iedereen stil. De “sound of silence” is indrukwekkend en je hoort alleen maar natuurgeluiden, zoals watervallen, de wind door de bomen en de vogels. Even later varen we het laatste stuk terug naar Deep Cove en nemen we afscheid van de boot. Na de busrit over de bergpas en varen we over het meer terug naar Manapouri en de auto.

Als we de I-site (VVV) bezoeken, blijkt dat het weer voor vandaag erg slecht is en ook de vooruitzichten voor morgen zijn niet veel beter. Verder horen we dat de weg naar Milford Sound, die we met de auto willen doen vandaag of morgen, is afgesloten i.v.m. sneeuw en lawinegevaar. We besluiten al snel dat we niet gaan wachten, want de weg kan morgen nog wel dicht zijn, en we gaan vanmiddag direct door naar Queenstown. We lunchen nog even in het dorp en gaan vervolgens op pad voor een rit van ruim 2 uur. We rijden weer door prachtige berg- en heuvellandschappen, maar stoppen weinig vanwege de regen. Als we aankomen bij het meer, waarachter Queenstown ligt, klaart het gelukkig wat op. De weg langs het meer kronkelt langs de bergen en we krijgen weer het “Lord of the Rings” gevoel. Na diverse fotostops arriveren we in het centrum van QueenstownEn het dorp is veel groter als we verwacht hadden, na alle gehuchten met 4 huizen van de laatste dagen, maar ziet er wel erg gezellig uit :). Queenstown is “wereldberoemd” als geboorteplaats van bungeejumpen en is gebruikt als uitvalsbasis bij de productie van een groot deel van de Lord of the Rings films en is hét wintersportoord van NZ.
Bij de I-site boeken we een leuke accomodatie, maar weer eens met bubbelbad ;-) en krijgt Estel informatie over activiteiten voor de volgende dag. Snowboarden, mountainbiken, paardrijden enz... zoveel aanbod maakt de keuze lastig, dus dat laten we nog even bezinken. Na de check-in gaan we maar eens winkelen, want er zijn veel winkels, vooral met outdoor spullen :). Estel heeft de knoop doorgehakt en boekt een ruim 3 durende Lord of the Rings paardrijtocht voor de volgende dag. En het mooie is, dat er geen andere ruiters meegaan, behalve de begeleider, dus ook geen gedoe met ruiters met te weinig ervaring morgen :). Na het winkelen gaan we Mexicaans eten, dat was al weer even geleden ;-).


Zondag 11 september
De wekker gaat weer eens op tijd, Estel wordt om iets over 8 opgehaald voor de paardrijtocht in Glenorchy, een dorp 45 km verderop aan het meer. Corné brengt de ochtend door in bad en bed met een goed boek. In Glenorchy aangekomen, blijkt dat het met het weer wel meevalt. De ruitergids van “Dart Stables” blijkt een spontane Engelse meid te zijn, dus dat wordt gezellig onderweg. De rit gaat in wisselend tempo over heuvels, grasvelden en langs bergen, kortom met het Lord of the Rings gevoel zit het wel goed. Er zijn ook meerdere rivieren en daar gaat de rit ook meerdere keren doorheen. Niet een beekje met 10 cm water, maar echt diep stromend water, waar het paard met plezier tot aan zijn buik doorloopt. Onderweg worden er ook veel foto’s geschoten en omdat er niemand anders bij is, neemt de begeleidster er ook veel van Estel :). Rond 13.30 uur is Estel weer terug in het hotel, helaas half misselijk van de slingerende terugrit in de bus.

No worries, we nemen ons voor even rustig aan te doen met een boekje en lunchen op de kamer (handig hoor, die noodles). Halverwege de middag gaan we het centrum weer in, want er zijn nog een aantal winkels te bezoeken. Helaas is de Lord of the Rings winkel alleen ’s zomers open, maar we kunnen gelukkig het locatieboek ook in eenboekwinkel kopen. Na een heerlijke warme chocomel op het terras aan het meer, gaan we terug naar de outdoor winkel van Kathmandu, waar we gisteren allebei een mooie jas hebben gezien. De ene is in de “Sale”, de andere helaas niet, maar als we voor 10$ een klantenkaart nemen, krijgen we direct 40% korting (en op Sale 10%), dus wij Hollanders slaan onze slag :).

Na al deze aankopen is het diner tijd en we worden een pizzatent ingelokt met proefpuntjes, die echt te lekker zijn en ook binnen worden we niet teleurgesteld :).


Maandag 12 september
Als Estel terug is van hardlopen, pakken we de auto weer in en rijden we naar Arrowton, een oud goudmijndorpje met een historische straat. Na een korte wandeling door de (te dure :)) winkelstraat, gaan we naar de rivieroever, waar een aantal scenes van Lord of the Rings is opgenomen. We zijn niet helemaal alleen, want er loopt een man met een metaaldetector langs de waterrand :).

Als we verder rijden, komen we langs een bungeejump locatie, waar we uiteraard even stoppen ..... voor een foto en filmpje van andere gekken, wij slaan even over ;-). De weg van Queenstown naar Wanaka gaat dwars door ruige bergen en langs een rivierdal dat ook veel voor L.o.t.R. is gebruikt. Door alle fotostops doen we er erg lang over ;-) en we besluiten ook om maar weer eens boodschappen te doen. Onze favoriete supermarkt hier is New World, niet te duur maar ze verkopen zo ongeveer alles. We lunchen in de auto, want de picknickbankjes zien er bij 5 graden niet al te aanlokkelijk uit :). Het laatste stuk naar Wanaka is minder spannend, maar wat wel mooi is, is dat de regen ophoudt en de zon begint te schijnen, als we er bijna zijn. In Wanaka stoppen we eerst weer bij de I-site voor wat informatie en een nieuw motel of B&B. We hebben al 2 leuke accomodaties gezien in de boekjes, en het blijkt dat de I-site onze favoriet ook nog eens in de aanbieding heeft, dus dat maakt het lekker makkelijk :).

We checken in bij de Te Wanaka Lodge voor 2 nachten. De kamer is niet zo groot als op andere plekken, maar daar staat tegenover dat we gebruik kunnen maken van 2 erg gezellige woonkamers met grote banken en stoelen en met open haard :). Na een redelijk drukke dag ploffen we daar neer met een boek en direct kunnen we aanvallen op de zelfgebakken brownie. Ook hebben ze elke avond happy hour, vanavond met gratis Gluhwein. Nadat we helemaal zijn bijgekomen, gaan we op advies van onze gastvrouw eten bij “The Spice room”, een modern Indiaas restaurant. Strak en best modern ingericht en de gerechten zijn super lekker :). Terug in onze lodge eindigen we weer in de woonkamer bij de open haard met een boek.


Dinsdag 13 september
Na een heerlijk ontbijt met o.a. “Sweet Corn Critters” (typisch Nieuw Zeelands), vertrekt Estel met de auto om buiten het dorp een mooie bergwandeling te gaan maken. Met de knie van Corné gaat het een stuk beter, maar bergen op en af is nog iets te ambitieus . Dan maar een boek lezen en aan dit verslag werken.... ook niet verkeerd, zo bij de open haard :). Ruim voor de lunch is Estel terug van de wandeling, met zo’n 350 foto’s, het bewijs dat de wandeling weer erg indrukwekkend was;-). Als ze nog even snel naar de kapper wil voor het eten, komt ze bedrogen uit, want het zit (alweer) bomvol. Gelukkig kon ze wel een afspraak maken voor morgenochtend vroeg, want anders blijft ze met een petje op lopen ;-).We lopen de stad in en lunchen bij een leuk cafe tegenover het meer. Onze lodge is echt top en omdat er in dit dorp veel te doen is (en jer er heerlijk kunt eten) opperen we voor het eerst het idee om een dagje extra te blijven hangen.

Als we ’s middags op pad gaan, verdwalen we ..... nou ja, we zoeken vooral onze weg, in het labyrinth van PuzzleWorld ;-). Dit is een kleine, maar erg leuke attractie in het dorp. Naast een 3 km lang Labyrinth, zijn hier ook verschillende illusiekamers en tientallen puzzels te vinden. Prima om je een paar uur te vermaken dus :). Als we in de Lodge aanschuiven voor Happy hour (met lokale wijn dit keer :)), hakken we de knoop door om nog een nachtje te blijven. Estel boekt ook direct voor morgen een halve dag bergklimmen met een groep. Na een drankje en gezellig gesprek met andere gasten, gaan we even snel wat eten bij de Mexicaan. We hebben namelijk het advies gekregen om naar de bioscoop te gaan, want dat is echt anders hier. De zaal is in een oude, verbouwde bedrijfshal en er staan geen stoelen in, maar allemaal banken :). En gelukkig hebben we ruimte gelaten, want in de pauze (ja dat bestaat nog) is er echt superlekker zelfgemaakt ijs en koekjes :). Erg geslaagd dus weer!


Woensdag 14 september
De tijd vliegt, over 5 weken staan we weer op Hollandse bodem. Gelukkig hebben we nog erg veel leuke dingen voor de boeg :). Vandaag splitsen we ons weer op, Estel gaat klimmen en voor Corné staat weer een relaxte morgen in en rond de lodge op het programma, met koffie en een goed boek, lekker op de bank in het zonnetje (of anders met de open haard aan) :). Om 9:45 werd Estel met een jeep door haar gids opgehaald. We moesten nog 1 andere dame van 24 jaar ophalen, waarna onze klimgroep incl. instructeur uit 3 personen bestond. Prima aantal om voldoende te kunnen klimmen. De rots die beklommen ging worden was in het gebied waar Estel een dag eerder een wandeling had gemaakt. Allereerst werd het materiaal uitgedeeld incl klimschoenen waar Estel wel vrolijk van werd. In totaal heeft Estel 4 verschillende rotsen bedwongen;-) varierend in moeilijkheid en hoogte. Aangezien het indoorklimmen van Estel al weer een jaartje geleden is, diende de techniek behoorlijk opgevijzeld te worden. Ook miste ze Femke die altijd zo prettig kan zekeren. Tijdens het klimmen een aantal leuke fotos gemaakt en laten maken. Maar ineens geeft de 18-200 lens er opeens de brui aan, hij zoomt niet meer automatisch. Waarschijnlijk toch nog een gevolg van de valpartij van de camera vorige week .

Weer verenigd, gaan we samen lunchen en het is weer super lekker; wat een topdorp qua eten is Wanaka toch! Het is heerlijk weer en we gaan naar het meer, bewapend met de camera. Het is een prima plek om foto’s te schieten, jammer genoeg geeft de lens het nu helemaal op, ook handmatig doet hij niets meer . Met de nieuwe groothoeklens zijn de foto’s nog prima gelukt hoor, maar toch maar even een bezoek aan de camerawinkel gebracht om te orienteren voor een nieuwe lens. Dat wordt een dure grap, maar willen we wachten tot in Nederland om een nieuwe te kopen? We slapen er eerst maar eens een nachtje over.....
Na happy hour in de lodge :) gaat Estel nog even plaatjes schieten van de zonsondergang. Om de pechdag compleet te maken valt de houder van het statief (die je op de camera schroeft) in het meer. Zoals in een slow-motion in de film stuitert hij nog 3x op de steiger voor hij het ruim 1 meter diepe water in plonst. Een eerste zoektocht in het koude water levert niets op en het is inmiddels bijna donker. Estel gaat dus maar versterking halen in de lodge. Samen met Brian, een andere gast uit de lodge, gaan we terug bewapend met zaklampen, geleende duikbril en Estel in natte spijkerbroek met bikinitop :). Gelukkig zien we de houder al snel liggen op de bodem en Estel neemt een vroege nieuwjaarsduik in het ijskoude water.Wellicht een 1e voorbereiding op Scheveningen 1-1-2012 ;-)? Eind goed al goed dus, snel naar de warme douche.
We gaan met 4 andere gasten uit de lodge eten, bij een soort tapas tentje. Erg lekker en ook gezellig, vooral de Amerikanen Brian en Amy, die al 8 jaar in Sydney wonen, kunnen we goed opschieten. Eenmaal terug op de kamer zoeken we nog even op internet voor lenzen en prijzen....


Donderdag 15 september
We verlaten vanmorgen (met een beetje pijn in het hart) Wanaka en de o zo leuke Te Wanaka Lodge. Voor we richting de westkust vertrekken, gaan we eerst nog even de auto aftanken. Hoewel de benzine hier al niet goedkoop is (2,19 $ NZ per liter) is hij op veel plaatsen aan de westkust nog vele malen duurder. Ook hebben we de knoop doorgehakt over de lens. We willen niet 5 weken verder reizen zonder de meestgebruikte lens en gaan dus de nieuwe lens kopen, een Canon FS 18-200 IS. Ca 200 € duurder als in Nederland, maar gelukkig kunnen we er nog 50 $ NZ af krijgen en ook weten we nog een gratis gorilla-statief voor de kleine camera erbij te kletsen :).

In het volgende blog zal vast het een en ander te lezen zijn over hoe de nieuwe aanwinst bevalt.... ;-).
Groeten aan iedereen vanuit Wanaka!

Wildife meter voor Nieuw-Zeeland (* is gewijzigd t.o.v. vorige blog):
Albatrossen: 10
Potvissen: 2
Fur-seal: 2
Zeeleeuw: 7
Geeloog pinguins: 4
Kuifpinguins: 2*
Kea’s (soort kakatoe): 3*